Şebnem Ferah – Gecmişe Yolculuk

bugün kendimi kuru yapraklarla kapli
cikmaz bir sokaga benzetiyorum
sadece o sokakta yasayanlar
üzerimden gelip geciyor

bugün kendimi odalarindan cogu bos
bazen dolan bir otel gibi hissediyorum
icimden ne hayatlar ne hikayler ne asklar
gecip gidiyor

ben böyle degildim
ne zaman kayboldum
rüzgarla dans ederdim
ne zaman savruldum

bir ses duydum
gecmis zamandan
bir ses duydum
kücük bir kizdan

bir bilet istiyorum
sadece gidis olsun
cocuklugun safligina
gidip orda yasamam gerek

bilet istiyorum
tek kisilik olsun
yarina cikabilmem icin
heyecani hatirlamam gerek

bugün kendimi parktaki bir bank gibi
sessiz ve sabit hissediyorum
geceleri üzerimde sehrin isiklari
yatip uyuyor

bugün kendimi tonlarca yük tasiyan
gemilerin denizi gibi hissediyorum
kaldirma kuvvetim var
ama sehrin atiklari icime akiyor



ben böyle degildim
ne zaman kayboldum
rüzgarla dans ederdim
ne zaman savruldum

bir ses duydum
gecmis zamandan
bir ses duydum
kücük bir kizdan

bir bilet istiyorum
sadece gidis olsun
cocuklugun safligina
gidip orda yasamam gerek

bilet istiyorum
tek kisilik olsun
yarina cikabilmem icin
heyecani hatirlamam gerek

bir bilet istiyorum
cocuklugun safligina

bilet istiyorum
tek kisilik olsun
yarina cikabilmem icin
heyecani hatirlamam gerek