ben kendime yanmayı kestim anladım zamanla
gül bahçesi yapmaya kalktım bir avuc zamanla
olmayacak duaya amın dedim nerden bilirsim
doğmayacak sabaha hevesle kendimden geçtim
boşver dedi kalbim kendimi azat ettim
sonsuz sevecektim birazcık sevseydin
ama senden vazgeçtim
yangın yeri kalbim ne alevler söndürdü
dipsiz kuyulardan ne ümütler büyüttüm
ama senden vazgeçtim