Polemick – Yalan Triplerim

Nakarat[1]
Yalan Triplerim
Elimden gelmez zamanı geri almak isterim,
Hata benim,günah benim,suç benim,
Bu şarkımda benim en son sitemim,
Gerekirse bütün dertleri çekerim
Tribime yol verdim yemin ederim..

Bak yine başa sardınız dertlerim
Yüzemez çırpınır hayallerim
Tek derdim bir kere güleyim derdim
Yüreğimi deştin kanlı ellerim!
Bak bu benim en son seferim..
İlhamı bana sen vermeye geldin Kaderim
Sana değil geçmişe sitemim
Dertlere boyun eğer hayata söverim
Resmin kopmuş yenisini dizerim
Gidecekmişim kalmadı güzelim..
Hayat inat olsun gülüşlerim
Biraz karamsardır görüşlerim..

Bazen derler sen tek olursun
Harbi seversen sen bi sorunsun
Sor soruları bayro cevap bulsun
Hayatı mars edemedi çok toysun

İsyan ettiğim oluyor bazen,
Sesim kısılsın yokki ses veren..
Hayat bu tekmeyi vuruyor daim
Ayık ol bayro pişt ne bu halin..
Harbiden olum noldu lan sana
Dinlemedin bizi geldin nazara
Felsefen olmuş boş kapı mezara
Alayının hayatı beşikten mezara



Çok şükür daha hiç gelmedim azara
Göremedim önümüde tosladım duvara
Umudumu tuttum soktum çuvala
Alıpta çuvalı çıktım bu yola..
Sus deme ona sakın noldu hayrola
Su sıfata bak sanki kayrola..

Herşeyin elbet bir sonu varmış
Yürüdüğün yola bak kim kalmış
Damarda müslüm baba isyanmış,
Rapte bu küçük adam isyankarmış..
Anılar bir yokmuş bir varmış,
Dünya turu peeeh! çokta kısaymış…

Şeklide varmış fotorafı kaymış,
Lan bak toprak bu son durakmış
Asarım keserim biçerim derken
Ölüsün artık toprak, mesken..

İçimde kaybolurum can pazarım
Laylaylom yok pessimist yazarım
Kimse göz yok değmez nazarım
Arkamda konuşanın mezarını kazarım
Bitmeyen tükenmeyen bu yollar
Gölgem her zaman arkamı kollar
İçimde şeytan hep beni zorlar
Dilimde vay açık olsun yollar

Herşeyden vazgeçerim kendimden vazgeçmem
Yerinde olsam bayroya kuralımdan bahsetmem
Yanlış anladın bunu kastetmem
Şeytana uyupta onu mestedemem
Ben dertlere koyamam denden
Yeter artık İllallah senden..
Kırılan düşleri toplama yerden
Üzerime geldiniz hepiniz birden
Söyle hayat ne istersin benden..
İnsaf et biraz, bıkarım senden
Al buda benden sana son hediyem!

Dili çok kurumuş damağına yapışır
Kafası cinayet sözler karışır
Kendini bilmez kiminle yarışır
Hayat ona bir küser ve bir barışır..
Yok yere insan kiminle tartışır
Ölmeye kafa tutsam kim karışır
Bak şuna tepene binmeye kalkışır..
Boşkoy Tribine yol ver yakışır..
İnsafım,isyanımla paslaşır..
Bugun kalbim kiminle karşılaşır..
Sövsen yine, Dövsen yine, ölsem yolumdan dönmem..

Yol verdim tribime geri dönemem
Çok özlesem yeminimi yalın edemem
Sahte triplerim yanına gelemem
Bir kere sevdim bir daha silemem,
Bir kere sildim bir daha sevemem.
Sevmeyi bilmez bilir tepmeyi
Sözler verip yerinde sekmeyi,
Hayat bu kahpece vurur tekmeyi
Çok kuru yenmez tribin ekmeği..
Bak bir kere hadi gör şu gerçeği,
Bu senin hayatın yap tercihi,
Bak yine sözler vurdu serçeyi….

Nakarat[2]
Yalan triplerim,
Elimden gelmez zamanı geri almak isterim,
Hata benim,günah benim,suç benim,
Bu şarkımda benim en son sitemim,
Gerekirse bütün dertleri çekerim
Tribime yol verdim yemin ederim..

Updated: 01/08/2010 — 12:18