PoLemick-Gündüzü Görmeden

Sen kimsin ya da ben kimim isime gerek yok biz topraktan ibaretiz ve dilsiz olanı
sen kör olanı
bu hayata derdini anlatmak çok zor her şeyi bırakıp ilerlemek işin kolay yolu kim seçer bunu bozar oyununu rotasız gemide bir kaptan selam sana çiçek suyum kalmadı seni hayata döndürmek için gözyaşım yeter mi söyle bana kimseye kalmaz bu dünya çek sahte hayat hurafe her şeyden bir ders çıkar o zaman gündüzü görmeden güneşi sevme..

Güneşi kaybedip ışığı mumla arama bak bana yanlış olmadan doğruyu bilemem ben kalbi kaybedip duvarda aşk arama yazık sana gündüzü görmeden güneşi sevemem ben.

Yıldızları ipe bağlasam çeksem çeksem kendime doğru sensiz ben oturup ağlasam çözsem çözsem nerde bu doğru iki kelimede saklanan şu mutluluk yeri geldi çok uzakta sandım iki adım ötemde bir ömür yatar bende ki değerin nefesin kadar ama anlamadın sen bildiklerine inandın bazen kalbe zarardın sen beni benden alan tek etken olmana rağmen aldın kalbini çektin gittin yine boşluğa doğru uykularım yine küstü bana olsun elbet güneş doğar zifiri karanlık dünyama..



Güneşi kaybedip ışığı mumla arama bak bana yanlış olmadan doğruyu bilemem ben kalbi kaybedip duvarda aşk arama yazık sana gündüzü görmeden güneşi sevemem ben.

Updated: 13/08/2010 — 03:54