Mehmet Günsur – Eylül Akşamı

Hiçbir Neden Yokken Yada Biz Bilmezken

Tepemiz Atmıştır ve Konuşmuşuzdur

Onca Neden Varken ve Tam Sırası Gelmişken

Hiçbirşey Yapmamış ve Susmuşuzdur

Aynı Anda Aynı Sessiz GEceye Doğru

İçim Sıkılıyor Demişizdir

Aynı Sabaha Uyanırken Kimbilir

Aynı Düşü Görmüşüzdür

Olamaz mı, Olabilir

Onca Yıl Sen Burada, Ona Yıl Ben Burada

Yollarımız Hiç Kesişmemiş

Bu Eylül Akşamı Dışında

Belki Benim Kağıt Param

Bir Şekilde Döne Dolaşa

Senin Cebine Girmiştir

Belki Aynı Posta Kutusuna

Değişik Zamanlardada Olsa Mektup Atmışızdır

Ayın Karpuz Dilimi Gibi Batışını izlemişizdir

Deniz Kıyısında..

Aynı Köşeye Oturmuşuzdur Köhede

Belki Bir Kaç Gün Arayla

Olamaz mı, Olabilir

Ona Yıl Sen Burada, Onda Yıl Ben Burada

Yollarmız Hiç Kesişmemiş Eylül Akşamında

Bostancı Dolmuş Kuyruğunda



Sen Başta, Ben En Sonda Böylece Beklemişizdir

Sabah 7:30 Vapuruna Sen Koşa Koşa Yetişirken

Ben Yürüdüğümden Kaçırmışımdır

Aynı Anda Başka insanlara

Seni Seviyorum Demişizdir

Mutlak Güven Duygusuyla

Başımızı Başka Omuzlara Dayamışızdır

Olamaz mı, Olabilir

Onca Yıl Sen Burada, Onda Yıl Ben Burada

Yollarımız Hiç Kesişmemiş

Bu Eylül Akşamı Dışında..

Sen Nerdeydin Şimdiye Kadar

Updated: 17/06/2011 — 02:50