Beta
Hiç değerli kağıtlarınız olmadığından ağladınız mı
Ellilik yüzlük veya kredi kartı ha
Yaşam bir okyanus lüksler sandalınızdır
Küreksiz bir yoldayım tek neden yatlardan bize ne kaldı
Bunu bilemem artık isteklerim vardı benim
Fakat destekler yoktu derin
Hislerimde düşlediğim düşlerim standardın üstünde değildi üstelik istedim
Bu yüzden mi dipteyim ve haketmedim hiç bir şeyi
Sabah akşam odamdayım dumanlardan sisli evim
Annem kapımı açıp bakış atıyor sürekli bana
Çünkü odam biraz dağınık sarılıyorum düzeltip ona
Babama yük olmamak için bileğimi kestiğim gün
Sanırım sofradan bir tane tabak daha eksilir
Bugün tozlu raflarımdan çıktı birkaç eski günlük
Gözlerimde varmış hep bir gülücük
Nakarat – Deniz
Yıllarımın içinde yok olmalı yaşadığım onca yalanlarım
Geçemez olduğum yolları bitmeli sonbahar rüzgarları
Artık olmaz diyemem her şeyi sineye çekemem
Kimseyi dinlemem ama ben burdan uzaklara hiç gidemem
Tuhan
Yorgundum her patika bol hasım
Yanımda isterse hiç kimse olmasın darılmam
Her bir façada yok oldu kol kasım
Bakınca geriye ben bir keş nefes oscarım
Acıda taksitli zaman didaktik değil
Ve bense kaprisli drama artisti gibiyim
Safkan şizofrenim tasdikli had safhada
Şiddet ama önüne geçiyor kalp riski
Yaşamam artık basit son an
Günahlarım kasis koyar yoluma hiç bir boka yaramaz
Depresanım pasif yorar nakit kolay değil bilirim
Takip ediyor iyi biri mi
Faturalar ihtiyacı var şu an Batuhan’a annenin
İyi birisi değil Tuhan düzensiz
Yelkeniyle savrulurken hayat pembe dümenci
Fayda etmez barış adına uçursanda güvercin
Kafam kadar güzel olsa dünya her gün gülerdim
Nakarat – Deniz
Yıllarımın içinde yok olmalı yaşadığım onca yalanlarım
Geçemez olduğum yolları bitmeli sonbahar rüzgarları
Artık olmaz diyemem her şeyi sineye çekemem
Kimseyi dinlemem ama ben burdan uzaklara hiç gidemem
Beta
Yaşımla orantılı bende hüzün artıyor
Kafam duvarla kaynaşınca bilincimde kalmıyor
Gözüm değil içim ağlıyor kibir sarmıyor
Yok hiç bir yolum kalmıyor sinir artıyor
Babalar gününde annem benim adıma hediye alıyor
Bana yanına gidip verip kutlamak geriye kalıyor
Anneler gününde babam benim adıma hediye alıyor
Bana yanına gidip verip kutlamak geriye kalıyor
Hatalarla sarsıldı yarınım 9 Eylül 89’da yanlışlık yaptınız
Ben doğdum tavırlarıma arsızdı kaldı benim aşkım
Aşkından aşkında aşkın
Huzurum dostlarda doğru konum bura değil
Hep kavga trafiği kim bu kurala uyabilir
Babam bir gün beni karakolda bulabilir
Şşşt! sessiz olmalıyım bizimkiler duyabilir
Nakarat – Deniz
Yıllarımın içinde yok olmalı yaşadığım onca yalanlarım
Geçemez olduğum yolları bitmeli sonbahar rüzgarları
Artık olmaz diyemem her şeyi sineye çekemem
Kimseyi dinlemem ama ben burdan uzaklara hiç gidemem