Sayfa no: YOK
 Cilt no: YOK
 Hane no: YOK
 Ana adı?
 Ben sokak çocuğuyum abi
 Hani şu uçurtması asılı kalan çocuk varya,
 Bilyelerini rüyalarında unutan çocuk,
 Ve oyuncaklarını masal kahramanlarına kaptıran çocuk
 O benim işte , o benim abi
 Sahi, bir annem olmalıydı değilmi?
 Ben dudaklarımda sokakları besteliyorum oysa
 Sahi abi, tadı nasıldı anne sütünün?
 Anneler nasıl okşar çocuklarını
 Anne kokusu nasıldır kimbilir?
 Ana ha?
 Bir anne çizebilirmisin benim için
 Karanlığın kar soğuğu parmak uçlarına bir anne
 Unutulmuş çocukların ürkek avuçlarına bir anne
 Ve yanına beni eklermisini abi?
 Tıpkı sulu boya resimlerdeki gibi
 Sımsıcak…
 Sahi abi, senin gözlerini kesmiyor değil mi
 Bir köprünün soğuk gergin ve karanlık bedeni …
 Sahi sen hiç seyrettin mi ay dedeyi bir köprünün altından?
 Üşüdün mü abi kayan bir yıldıza bakarken?
 Abi sen, abi sen? boşver…
 Gel boyat istersen ayakkabılarını
 Ben, aha şu ayakkabıların bağcıklarından asılıyırom yaşama
 Gel boyat ayakkabılarını
 Boyat da resmi çıksın
 Dostun, düşmanın tüm kaldırımlara
 Sayfa no: yok
 Cilt no: yok
 Hane no: yok
 Yokların varlığında tam göbek bağından yakalandın mı hiç yalnızlığa?
 Sahi bir de… bir de babam olmalıydı değil mi?
 Baba?
 Beni döveecek bir babam bile yok biliyor musun?
 Nasırlı ellerinde şefkat arayacağım bir insan
 Kim bilir bayramda neler alır babalar çocuklarına
 Unutmuşum !
 Bayramlarınızda vardı sizin öyle değil mi
 Arefeleriniz…
 Bayramlarda temize çekilen dostluklar vardı sonra
 Oysa ben kırık dökük ıslıklar ısmarlıyorum
 Güneşe ve mehtaba…
 Yankısız, bestelenmemiş ve bestelenmeyecek
 Serseri ıslıklar…
 Bir babam olsaydı belki yeterdi
 Çocuk olurdum eskisi gibi
 Şımarırdım öylesine
 Boşver abi, kimin neyine bayram
 Kimin neyine hediye, baba kimin neyine abi
 Sahi senin düşlerin vardır
 Söylesene, göremedğini rüyanın düşünü kurarmısın
 Ahmet, bir düş görmüş geçenlerde
 Yorgun ve geç gelen bir gecede
 Utanırken anlattı, anlatırken utandı
 Bir ip bağlamış gök kuşağına
 ‘Bak ana uçurtmamı gördün mü
 Ya uçurtmamın gölgesinde bilye oynayan çocukları?Ahmetin düşü işte…
 Bana düşlerini kiralar mısın abi
 Bedava boyarım ayakkabılarını
 Bana düşlerini, düşlerini abi
 Boşver…
 Bak iyi parlayacak bu ayakkıbılar
 En parlak ayakkabılarınla yürüyeceksin yaşama
 Sen düşünme, sokaklar düşünsün beni
 Gazete manşetleri, 3. sayfa haberleri düşünsün
 İsimsiz bir damla gözyaşı düşünsün
 Sen beni düşünme, düşünme be abi
 Nasıl olsa ben olmayan ayakkabılarımın sıcaklığıyla
 Basıyorum tüm kaldırımlara…
 Olmasa da annesi babası sokakların
 Sokak çocuğuyum işte
 Ben sokak çocuğuyum
 Kazanılmadan kaybedilmiş bir geleceğin herhangi bir yerinde
 Ben sokak çocuğuyum abi
 Hani şu uçurtması gökyüzünde asılı kalan
 Oyuncaklarını masal kahramanlarına çaldıran çocuk var ya
 İşte o benim
 O benim abi
 O benim….