Vale – Özlerim

İrhan adımı koydu, cenin büyüdü gülmek istemiyorum
Eşkalim suratsız olsun ben yalanla besleniyorum
Dün bugün yarında dahil hatalarımı besteliyorum
Bak kaderle çarpışıp gidenlerime vay be diyorum
Parmak uçlarımdaa hislerimde çığlık attı
Tuttuğun aavuçlarımda maalesefler eşliğinde yandım
Elveda limanlarından artık bende demiri aldım
Fışkıran mücerretimle bir vahada yarım kaldım
Yola vurun bu afeti ne gidenle ne gelenle varsın
Sen ezberde kaybolan ve sıkça duyduğum masalsın
Bir savaşmı koydun adımı ben şehittim sen kazandın
Gerçekler ölmez bilirsin ben gerçektim sen yalansın
Dışarda yağmur ağlıyorsa tek bir cümle dahi sorma!
Ben yanındayım nasılsa elimi tut ve hiç bırakma
Cümlelerini saklayıp anımsarım nasılsa
Geçmeyen bulutlar arkasından ağlarım halime

NAKARAT

Ulaşır sesim kulaklarına
Dayanır canım bunada
Bilirim ,yatışır sinirim
Hoş sesini özlerim aniden
Sen giderken yıkılır yüreğimde kurduğun salıncaklar
Çocuklar kadar masum eğilir başım alışırım belkide…

Güleç yüzümde asıklar var son zamanlar pek bir üzgün
Bak kaderden kasıtlar var canıma dair kader küskün
Kan revan içinde kalanlarmı tebessümle gülsün
Adını düzgün koyduğum herkezin dilinde Reyhan ölsün
Bir deryada kulaçlar hayaletçesine fikrim
Hayra yormak zor bu hali çaremiz bulunsun bende bittim
Gülşahların aranan hali iyi niyetse bende bitti
Gül yüklenen tüm vagonlar bir trenle çekti gitti
Metanetten eser yok be cesarette bezmiş
Kalbin üst kapaklarında çok ceset birikmiş
Kim gururdan olma saraylarımı deşmiş
Kimbilirmiş bilmediklerimde saklı bildiklerim
başımı gerçeğim kemirmiş
Yaşamak olacak iş değil bu en zor iştir insan olmak
Zahir hayaller kurupta bir tenhada huzuru bulmak
Bir bardaktan boşaldıkça, bir yağmurla tekrar dolmak
Dilime takılır aynı sözler tek dilekti mutlu olmak…

Özlemek, gülmek
her haltı yiyen insan…
sıra şimdi veda etmekteyken
Neden gözlerin dolu ve paramparça olursun.
Neden paramparça olursun???

NEDEN?