Vazgeç artık, bırak çırpınmayı
Çoktan kurudu birlikte terlenen yatak
Geçti artık, bırak kıvranmayı
Atmıyor nabzın, yetmiyor uyku hapların
Bitti artık, bırak sızlanmayı
Cansız kollarınla sarıl yalnızlığına
Açılıp giden gözlerinle bakarken ona hala
Düşük yapmışsa ümitleri,
Ölmüşse son bebek
Beşikte salladığın yalnızlık büyüyecek
Ağlarsın sayıklarsın
Ama kim yetişecek
Cehennemi görmen için
Ölmen gerekmeyecek
Kes kanatamazsın,
Beni acıtamazsın.
Yalnızlıktan nasır tuttum ben..
Vur yıkamazsın.
Gel korkutamazsın