Dursun Ali Erzincanlı – Kurban Olayım Şiiri

O cihanın fahrinin sırrına kurbân olayım,
Hutbe-i levlâk inen şanına kurban olayım.
Kabı kavseyni ev ednasına kurban olayım,
Ben onun ilm ile irfanına kurban olayım,
Ben onun esrar-ı miracına kurban olayım.

Ebubekir, ömer, Osman, ali dört yârıdır,
Risalet bağının onlar gül-i gülzarıdır,
Cümle ashâbı hidayet rahının envarıdır,
Ben onun âline ashabına kurban olayım,
Ben onun ashabı ahbabına kurban olayım.

Hasan hazretlerine zehr içirdi eşkıya,
Hem Hüseyin oldu susuzluktan şehid-i kerbela,
İkisidir, asl-ı nesl-i cümle âl-i Mustafa,
Ben onun âline evladına kurban olayım,
Ben onun evladı ensabına kurban olayım.

Cümle ümmetten hayırlıdır o şahın ümmeti,
Ümmetine cümleden çok eder hak rahmeti,
Enbiya onunla buldu bunca lütfu izzeti,
Ben onun lütfuna ihsanına kurban olayım.
Ben onun enva-ı eltafına kurban olayım



Her ne denli enbiya ve mürselin kim geldiler,
Ümmeti olmayı haktan temenni kıldılar.
Evliya ana Niyazi kul u kurban oldular.
Ben onun ayağının tozuna kurban olayım.
Yoluna gidenlerin izine kurban olayım.