Dursun Ali Erzincanlı – Kaside-i Bürde Şiiri

Söz taşıyıp öc alan iki yüzlü
Şiir ve kabile düşmanlarım :
“ Ey Ebi Sülma’nın oğlu sen mahvoldun” dediler,
Suatın derdi bana yetmezmiş gibi,
“ Ey Ebi Sülma’nın oğlu sen kendini ölmüş bil”
Ben de güvendiğim dostlara / Kime baş vurdumsa,
“biz yokuz bu işte,
Var git kendin bak başının çaresine” demezler mi?
Ben de onlara dedim ki :
“ Gidin beni yalnız bırakın,
Neye hükmetmişse o olur. Hükmeden o Allah ki
Yaşamak dediğiniz nedir ? Bin yıl yaşansa bile Eninde sonunda insanoğlu
O kambur tahta kutuya girmeyecek, binmeyecek mi ?
Haber geldi “Peygamber seni öyle bir cezaya çarpacak ki ”
Siz bilirsiniz ey zavallılar
İşte o’nun kapısındayım
Yüreğimde sonsuz bağışlanma ümidi.
O’ndan özür dilemeye geldim
Af istemeye geldim
Çünkü o sırrını bilendir
Kabul edicidir mazeretleri
O affedenlerin en affedicisi.